March 23, 2009

ณ ขณะรัก (A Moment In June)

คุณจะต้องเดินทางค้นหาใจตัวเองนานสักเท่าไหร่กว่าจะไปถึงขั่วขณะที่คุณรักใครสักคนหนึ่ง
และหากคน ๆ นั้นไม่ได้ยืนอยู่ตรงหน้าเมื่อคุณไปถึงชั่วขณะรักแล้วคุณจะทำเช่นไร
ระหว่างปล่อยให้ความรักผ่านพ้นไปเป็นเพียงอดีต หรือคุณจะสร้างโอกาสที่สองเพื่อเพื่อจะได้รักกันอีกครั้ง
และหากโอกาสครั้งที่สองไม่ได้มีไว้สำหรับทุกคน คุณยังยินดีที่จะเสี่ยงรับความผิดหวังหรือไม่
บทสรุปของความรักก็มีอยู่แค่สองรูปแบบคือจบแบบสมหวัง หรือจบแบบผิดหวัง
หากโอกาสแรกต้องจบลงอย่างผิดหวัง จะมีสักกี่คนที่อยากจะเสี่ยงเพื่อโอกาสครั้งที่สอง

ความรักมากมายต้องสิ้นสุดลงเพียงเพราะเวลาไปเจือจางความรักที่มีให้แก่กันเฉกเช่นความรักของปกรณ์และพล
หรือความรักที่เกิดขึ้นอย่างผิดที่ผิดเวลาก็มักไปไม่ถึงฝั่งเฉกเช่นความรักของอรัญญาและกรุง
คนมากมายยอมพ่ายแพ้พร้อมกับความรักที่สิ้นสุดลง เพียงเพราะความกลัว
...กลัวว่าหากเริ่มใหม่อีกครั้ง ความรักก็จะจืดจางและจบลงเช่นเดิม...
เหมือนปกรณ์ที่มัวลังเลเพิกเฉยต่อเสียงเรียกร้องของหัวใจตัวเอง แล้วปล่อยให้คนรักเดินห่างออกไปไกลสุดตา
คนมากมายยอมละทิ้งโอกาสที่ผ่านเข้ามาอีกครั้ง เพียงเพราะความขลาด
...ขลาดเกินกว่าจะฉวยคว้าโอากาสนั้นไว้ เพียงเพราะความล้มเหลวยังฝังใจ...
เหมือนกรุงที่แบกเอาความรู้สึกผิดครั้งก่อนไว้ในมือไม่เหลือไว้เพื่อเอื้อมคว้าโอกาสที่อยู่ตรงหน้า
แล้วจะมีสักกี่คนที่จะกล้าลงเสี่ยงเพียงเพื่อโอกาสที่ตัวเองก็ยังไม่รู้ว่าจะได้รับหรือไม่

ฉันว่าสาระสำคัญของความรักไม่ได้อยู่ที่สุดท้ายแล้วมันจะจบลงเช่นไร
แต่อยู่ที่ ณ เวลานั้นเราปฏิบัติกับความรักครั้งนั้นอย่างไรต่างหาก
เพราะทุกห้วงขณะที่ได้รักใครสักคนมักจะมีความทรงจำที่แสนสวยงามแฝงอยู่ด้วยเสมอๆ
เพื่อจะสร้างความทรงจำอันมีค่าเหล่านี้อีกครั้งหนึ่ง...คุณจะยอมเสี่ยงไหม ?
ฉัน...ก็เหมือนอรัญญา...เลือกที่จะให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง...โอกาสที่หัวใจเรียกร้องมาตลอด
มันคุ้มมิใช่หรือที่จะเริ่มรักครั้งใหม่กับคนเก่า ณ ช่วงเวลาใหม่ ได้ดื่มดำกับความทรงจำเก่า ๆ
ที่สำคัญได้สรรสร้างความทรงจำใหม่ ๆ ที่เราต่างก็มั่นใจว่าจะสวยงามและน่าจดจำกว่าเก่า

คงดีหากปกรณ์จะล่วงรู้คุณค่าของความรักของเขาเองเร็วกว่านี้ หากเขายอมละทิ้งความกลัวและ
ความลังเลทุกอย่างไป แล้วทำตามสิ่งที่หัวใจร่ำร้อง เพราะเขาอาจจะไม่ต้องสูญเสียสิ่งที่รักไป
คงดีหากเขาจะกล้าแม้เพียงสักครึ่งของอรัญญาผู้เฝ้าตามหาความทรงจำตลอดสามสิบปี
คงดีหากเขาจะตระหนักถึงคุณค่าของความรักที่อยู่ในมือเหมือนอรัญญาที่ศรัทธาในความรักแม้รู้ว่าเป็นสิ่งที่ผิด
...เขาอาจจะเป็นหนึ่งในไม่กี่คนซึ่งมีโอกาสที่จะได้ 'รัก' อีกครั้ง...
คงจะดีที่สุดหากหนังจบ คุณได้หันกลับมามองความรักที่มีอยู่ เห็นคุณค่าและรักษามันไว้ให้นาน
เพราะทุกความรู้สึกของ ณ ขณะรักนี้จะเป็นสิ่งที่แม้แต่กาลเวลาก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้

....20202... - Tee Chaidej